Κλαίρη, Έρικα, Κλειώ – Το φόρεμα
Το φόρεμα
Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Ντόβα «Κλαίρη – Έρικα – Κλειώ»
Διαβάστε όλο το βιβλίο
https://homoastralis.org/claire-erica-cleo.htm
…«Λοιπόν, κορίτσια και αγόρι» είπε η Κλαίρη. «Σκοπός μας σήμερα είναι να βρούμε φορέματα για τους αρραβώνες της Κυρίας από εδώ».
Έπιασε το μουτράκι της Έρικας και της έσκασε ένα φιλί.
«Κορίτσι μου εσύ! Και συνεχίζω. Έχω κλείσει τρία ραντεβού με τρεις από τους πιο σημαντικούς οίκους υψηλής ραπτικής του Κολωνακίου. Στις εφτά, οχτώ και εννέα το βράδυ. Θα πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε, εάν μπορούμε, τι φορέματα ψάχνουμε. Όχι ότι είναι εύκολο βέβαια. Γυναίκες είμαστε. Αλλά τουλάχιστον ας εκμεταλλευτούμε τον χρόνο μέχρι να φτάσουμε για να ξεκαθαρίσουμε τουλάχιστον το χρώμα. Πρώτα ας μας πει η νύφη!»
«Εγώ είχα σκεφτεί αρχικά το μαύρο» είπε η Έρικα. «Αλλά έχω αλλάξει γνώμη. Μάλλον θα προτιμούσα λευκό. Δεν ξέρω αν θα είναι τουαλέτα ή φόρεμα. Έχω και εκείνα τα κιλάκια στη μέση. Εσείς θα μου πείτε».
«Εγώ έχω να πω, αν επιτρέπεται» πετάχτηκε ο Κώστας, «ό,τι και να είναι, θα πρέπει να τονίζει το στήθος της!»
«Συμφωνώ κι εγώ!» είπε και η Κλαίρη. «Έχεις πανέμορφο στήθος, αγάπη μου, και θα πρέπει να το αναδείξουμε. Για το λευκό δεν έχω αντίρρηση. Εσύ, Κλειώ μου;»
«Συμφωνώ κι εγώ απολύτως. Και για το χρώμα και για το μπούστο».
«Άλλωστε, τι σέξι και πλούσια κληρονόμος θα ήμουνα!» συμπλήρωσε η Έρικα χαριτολογώντας.
«Εσύ, Κλειώ μου, τι σκέφτεσαι να φορέσεις;»
«Εγώ, αν δεν έχετε αντίρρηση, θα ήθελα να είμαι λίγο πιο προκλητική. Δεν ξέρω γιατί, αλλά σε τέτοιες εκδηλώσεις μού αρέσει να προκαλώ. Ελεγχόμενα βέβαια. Και εννοώ μόνο με το ντύσιμο, όχι με τη συμπεριφορά. Ούτε πίνω ούτε χάνω τον έλεγχο. Ποτέ. Αν όμως υπάρχει θέμα, να μου το πείτε να είμαι σεμνή!»
«Εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα. Μπορείς να προκαλέσεις όσο θέλεις, Κλειώ μου!» είπε η Έρικα και χαμογέλασε.
«Ούτε εγώ έχω πρόβλημα. Μη νομίζεις άλλωστε ότι και εγώ θα είμαι σεμνά ντυμένη. Έχεις και από μένα το ελεύθερο να φορέσεις ό,τι θέλεις!» είπε και η Κλαίρη.
«Εγώ, κορίτσια, θα τοποθετηθώ και για τις τρεις σας. Όσο πιο εντυπωσιακές και πιο προκλητικές είστε, τόσο το καλύτερο. Το ξέρετε ότι μου αρέσει κι εμένα. Άλλωστε, ο αρραβώνας μας κάθε άλλο παρά συμβατικός θα είναι. Μακριά οι δήθεν από εμάς. Τώρα, αν ορισμένοι προσκαλεσμένοι μας προσβληθούν, η πόρτα θα ξέρουν πού είναι. Θα δώσουμε σόου!»
«Μπράβο, Κώστα!» είπαν και οι τρεις με μία φωνή.
«Οπότε» συνέχισε η Κλειώ, «λέω να βάλω μαύρη μακριά, τουαλέτα με διαφάνεια σε δύο επίπεδα. Μέχρι τη μέση στο στήθος θα είναι απόλυτα διαφανής, δεν θα φορέσω σουτιέν βέβαια. Στη μέση θα είναι διπλή, οπότε λιγότερη διαφάνεια, σαν να φοράς μία μίνι φούστα, μέσα από το φόρεμα, να φανταστείτε. Και από πίσω σχίσιμο μέχρι τον ποπό. Φυσικά, ούτε από κάτω θα φορέσω εσώρουχο!»
«Έχεις άγριες διαθέσεις εσύ!» της είπε η Έρικα. «Κάτι παρόμοιο δεν είχε φορέσει και η Κιμ Καρντάσιαν;»
«Ακριβώς. Το θυμάσαι, ε;»
«Εγώ έχω κάτι πολύ καλύτερο για σένα» της είπε η Κλαίρη. «Ξέρω το φόρεμα που λες. Νομίζω, όμως, ότι δεν είναι το καλύτερο για σένα. Η διπλή διαφάνεια είναι συνήθως γι’ αυτές που ναι μεν έχουν ωραίο στήθος και θέλουν να το δείξουν, αλλά έχουν και κιλάκια στη μέση και όχι τόσο ωραίο ποπό. Οπότε θέλουν να τον κρύψουν. Εσύ, αγάπη μου, έχεις τέλειο ποπό και φανταστικό σώμα, γιατί να το κρύψεις; Κοίτα, λοιπόν, τι προτείνω. Μακρύ, απόλυτα διαφανές μαύρο φόρεμα. Βαθύ σκίσιμο πίσω μέχρι τον ποπό και μαύρο μικροσκοπικό στρινγκάκι. Χωρίς σουτιέν φυσικά. Για φανταστείτε το. Τέλειο; Και τυχαίνει να ξέρω ακριβώς και πού θα το βρούμε!»
«Έχεις δίκιο, τέλειο θα είναι. Πολύ καλύτερο απ’ ό,τι είχα σκεφτεί. Σε ευχαριστώ πολύ, Κλαίρη μου!»
«Κι εγώ αυτό πιστεύω. Αλλά θα το τολμήσεις; Δεν θα είναι πολύ προκλητικό;» ρώτησε η Έρικα.
«Λέω να το τολμήσω. Αλλά, Κλαίρη μου, εκεί που θα πάμε δεν θα μπορέσω να το δοκιμάσω;»
«Φυσικά και θα μπορέσεις. Όλες θα μπορέσουμε. Το δοκιμάζεις και αν δεν σου αρέσει το θέαμα, παίρνεις ό,τι θέλεις. Με το κορμί που έχεις, ό,τι και να φορέσεις προκλητικό θα είναι!»
«Σε ευχαριστώ πολύ. Έτσι θα κάνουμε».
«Εμένα πάντως θα μου αρέσει!» πετάχτηκε πάλι ο Κώστας.
«Πάψε εσύ!» του είπε χαδιάρικα η Κλαίρη και του έδωσε μία.
«Εσύ, Κλαίρη μου, τι θα φορέσεις;» τη ρώτησε η Κλειώ.
«Έχω κάτι στον νου μου, αλλά δεν σας το λέω, θα το δείτε. Σεμνό πάντως δεν θα το έλεγα».
Βάζω στοίχημα ότι θα είναι κόκκινο, σκέφτηκε.
Έφτασαν στο Σύνταγμα. Έβαλαν το αυτοκίνητο σε ένα πάρκινγκ κοντά στο Κολωνάκι και πήγαν στο πρώτο ραντεβού τους…
…Μετά και τη δεύτερη άκαρπη συνάντηση, ήταν ελαφρώς απογοητευμένες. Η Κλαίρη προσπαθούσε να τους τονώσει το ηθικό.
«Νομίζετε ότι μπορείτε να βρείτε τόσο εξεζητημένα ρούχα τόσο εύκολα;»
«Ναι, αλλά δεν έχουμε και πολύ χρόνο!» απάντησε η Κλειώ.
«Για σένα, Κλειώ μου, νομίζω ότι έχω λύση. Ακολουθήστε με».
Έστριψαν σε κάτι στενάκια και τους πήγε σε έναν οίκο μόδας που ήταν στον δεύτερο όροφο σε μια πολυκατοικία.
«Μπορεί να μη σας γεμίζει το μάτι. Εδώ ντύνονται όλες οι τραγουδιάρες! Δεν έρχονται βέβαια τα καλά κορίτσια σαν εμάς, αλλά τα ρούχα που ψάχνουμε φαίνεται ότι τελικά δεν είναι για καλά κορίτσια» σχολίασε η Κλαίρη χαμογελώντας, αστειευόμενη. «Τι λέτε, μπαίνουμε;»
«Και δεν μπαίνουμε, τι έχουμε να χάσουμε;» της απάντησε η Κλειώ.
Συμφώνησε σε αυτό και η Έρικα. Τον Κώστα δεν τον ρώτησαν καν. Ανέβηκαν στο δεύτερο όροφο και χτύπησαν το κουδούνι. Τους άνοιξε μία πρόσχαρη πιτσιρίκα με ένα μίνι μέχρι τον αφαλό. Της είπαν τι ήθελαν.
«Κάτι έχουμε» της απάντησε. «Αλλά μου φαίνεται λίγο περίεργο. Δεν μου έχουν ζητήσει ποτέ παρόμοια ρούχα για αρραβώνα».
«Ε, είμαστε λίγο προχωρημένες εμείς» απάντησε η Κλαίρη χαμογελώντας.
Γύρισε και κοίταξε ξανά την Έρικα.
«Κάπου σας ξέρω εσάς» Σκέφτηκε για λίγο και μετά αναφώνησε. «Η σέξι και πλούσια κληρονόμος! Να ζήσετε!»
«Σας τα έλεγα εγώ. Δεν σας τα έλεγα;» γύρισε και είπε στα κορίτσια χαμογελώντας. Και μετά γύρισε στην πιτσιρίκα και την ευχαρίστησε.
«Θα σας φέρω πρώτα να ρίξετε μία ματιά στον κατάλογό μας. Εάν δείτε κάτι που σας ενδιαφέρει, να μου το πείτε, σας παρακαλώ».
Τους έφερε τον κατάλογο. Όλα τα ρούχα ήταν κυρίως για πίστες. Τα πιο πολλά φτηνιάρικα. Προς το τέλος, όμως, η Κλειώ είδε το φόρεμα που έψαχνε. Φώναξε την πιτσιρίκα και της το έδειξε. Η πιτσιρίκα την κοίταξε και δίστασε λίγο.
«Αυτό το φόρεμα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες, Κυρία…».
«…Κλειώ».
«Ευχαριστώ. Έλεγα ότι αυτό το φόρεμα είναι κάπως ιδιαίτερο, μοναδικό, έχουμε μόνο ένα κομμάτι και έχει μία μικρή ιστορία. Να σας την πω;»
«Να μας την πείτε».
«Αυτό το φόρεμα το είχε κάνει παραγγελία μία πολύ γνωστή τραγουδίστρια, πρώτο όνομα, δυστυχώς δεν μπορώ να το αποκαλύψω, από την Κύπρο, καταλαβαίνετε».
Όλοι κατάλαβαν για ποια έλεγε.
«Κάναμε παραγγελία στη Γαλλία και μας κόστισε έναν σκασμό λεφτά. Είναι το καλύτερο μαύρο μετάξι που μπορεί να βρει κανείς στην αγορά. Και είναι πάρα πολύ σπάνιο το μαύρο μετάξι, ξέρετε. Εννοώ το αυθεντικό μαύρο μετάξι. Η Κυρία όμως επέμενε. Ήρθε το φόρεμα, το δοκίμασε και τότε ανακαλύψαμε κάτι που δεν το ξέραμε. Το μαύρο μετάξι έχει την ιδιότητα με το παραμικρό φως να γίνεται εντελώς διάφανο. Και όταν λέμε εντελώς, εννοούμε εντελώς. Λες και δεν φοράς τίποτα. Όταν το συνειδητοποίησε αυτό η Κυρία, έγινε έξω φρενών. Μας κατηγόρησε για διάφορα και σηκώθηκε και έφυγε. Και τη χάσαμε και από πελάτισσα. Πού όμως να το ξέραμε εμείς; Το φόρεμα μας έμεινε. Δύσκολο να το δώσεις. Ποια θα το φορέσει; Όλες μας έχουμε κάτι να κρύψουμε άλλωστε»
Η Κλειώ ενθουσιάστηκε.
«Είναι αυτό που θέλω ακριβώς! Μπορώ να το δω;»
«Φυσικά, το έχουμε δίπλα στο ατελιέ. Θα πω να σας το φέρουν. Ξέρετε όμως είναι λίγο ακριβό. Έως πολύ θα έλεγα».
«Δεν μας ενδιαφέρει η τιμή» είπε κοφτά η Κλαίρη.
«Να σας πω πρώτα την τιμή!» επέμενε η Πιτσιρίκα, που προφανώς το είχε ζήσει ξανά το έργο.
«Αν και δεν μας ενδιαφέρει, μπορείτε να μας την πείτε».
«Έχει 12.000 ευρώ» είπε διστακτικά η πιτσιρίκα.
«Κανένα πρόβλημα. Εάν είναι αυτό που θέλουμε, το πήραμε».
Περιχαρής η πιτσιρίκα, πήγε δίπλα, στο ατελιέ, για να το φέρει. Και το έφερε. Το φόρεμα ήταν τέλειο. Ήταν ακριβώς όπως το είχε περιγράψει η Κλαίρη. Στο πολύ πιο κομψό, βέβαια. Το πιο καταπληκτικό, όμως, ήταν η αίσθηση που είχες όταν το άγγιζες. Τόσο απαλή. Και η ιδιότητα του μαύρου μεταξιού ήταν όντως παράξενη. Όταν δεν φωτιζόταν, ήταν ένα μεταξωτό φόρεμα, όπως όλα τα άλλα. Εντελώς αδιαφανές. Όταν όμως έπεφτε φως επάνω του, έστω και λίγο, το φόρεμα εξαφανιζόταν. Γινόταν τόσο διάφανο που ακόμη και περιοδικό να έβαζες από πίσω του το διάβαζες άνετα. Στο πίσω μέρος είχε το σχίσιμο που ήθελαν. Μόνο μία μικρή τροποποίηση στο στήθος ήθελε και άλλη μία στη μέση. Η πιτσιρίκα είπε ότι αυτό δεν ήταν καθόλου πρόβλημα. Σε μία ημέρα θα το είχαν έτοιμο.
«Τι λες;» ρώτησε η Κλαίρη την Κλειώ.
«Το λάτρεψα!» της απάντησε.
«Εμπρός λοιπόν, δοκίμασέ το».
Η Κλειώ το πήρε και πήγε στο δοκιμαστήριο. Το έβαλε και βγήκε. Ήταν θεά. Έκανε φοβερή αντίθεση με το ξανθό μαλλί της. Μόλις ήρθε πιο μπροστά για να το δει στον καθρέφτη που είχε φώτα, έγινε η αποκάλυψη. Το φόρεμα σχεδόν εξαφανίστηκε. Φαινόταν το κορμί της με κάθε λεπτομέρεια. Το στήθος της, οι θηλές της, όλα. Ακόμη και η δαντέλα στο κιλοτάκι της φαινόταν καθαρά. Ο Κώστας ένιωσε να ερεθίζεται.
«Αυτό ακριβώς εννοούσα!» είπε η πιτσιρίκα. «Η κοπέλα βέβαια έχει καταπληκτικό σώμα και δεν έχει τίποτα να κρύψει. Οι άλλες όμως;»
«Δεν μας ενδιαφέρει για τις άλλες» την έκοψε η Κλαίρη. «Θα το πάρουμε!» Και γυρίζοντας στην Κλειώ, την αγκάλιασε τη φίλησε στο στόμα και της είπε: «Μωρό μου, να το χαίρεσαι. Με γεια σου!»
Η Κλειώ την ευχαρίστησε, την αγκάλιασε και τη φίλησε και αυτή. Ο Κώστας της είπε να μην το βγάλει ακόμη, γιατί ήθελε να τραβήξει μερικές φωτογραφίες. Η πιτσιρίκα παρακολουθούσε το όλο σκηνικό και προσπαθούσε να κατανοήσει την όλη φάση. Είπε και εκείνη να μη βγάλει η Κλειώ το φόρεμα, για να έρθει η μοδίστρα από δίπλα να πάρει τα μέτρα για την προσαρμογή. Τότε η Κλαίρη είχε άλλη μία ιδέα.
«Μωρό μου, κάτι τέτοιο δεν θέλεις κι εσύ;» ρώτησε την Έρικα.
«Όχι ακριβώς» της απάντησε. «Μου αρέσει η ιδέα του μεταξωτού, αλλά στο άσπρο, εφαρμοστό στο στήθος και όχι πολύ μακρύ, μέχρι το γόνατο. Και χωρίς τη διαφάνεια φυσικά!» πρόσθεσε.
Η πιτσιρίκα, που άκουγε προσεκτικά, επενέβη.
«Νομίζω ότι έχω τη λύση, περιμένετε λίγο».
Γύρισε αμέσως με δύο άλλες πρόσχαρες κοπελίτσες. Και οι δύο συστήθηκαν σαν σχεδιάστριες.
Η μία τούς έδειξε ένα φιγουρίνι, που είχε ακριβώς ό,τι είχε περιγράψει η Έρικα. Η άλλη κρατούσε ένα δείγμα από ένα ακριβό άσπρο κινέζικο μεταξωτό. Η Έρικα ενθουσιάστηκε.
«Αυτό ακριβώς θέλω!»
«Εγώ το έχω σχεδιάσει» της είπε η μία σχεδιάστρια. «Μπορώ να το φτιάξω όπως θέλετε. Τιμή μου να το φορέσετε στον αρραβώνα σας!»
«Ο οποίος θα πάρει και μεγάλη δημοσιότητα!» τόνισε η Κλαίρη πονηρά.
«Θα πάρουμε τα μέτρα της Κυρίας, θα ξεκαθαρίσουμε τις λεπτομέρειες και την Παρασκευή βραδάκι, τέτοια ώρα, έρχεστε και το παίρνετε. Εάν διαπιστώσετε κάποια ατέλεια, τη διορθώνουμε επιτόπου».
Έτσι κι έγινε. Η μία σχεδιάστρια πήρε τα μέτρα της Κλειώς και η άλλη της Έρικας.
«Πόσο χαίρομαι που βρήκατε φορέματα, κορίτσια!» είπε η Κλαίρη συγκινημένη.
«Και εσείς, Κυρία!» απευθύνθηκε στην Κλαίρη. «Τι ακριβώς ψάχνετε;»
«Εγώ ψάχνω ένα έντονο κόκκινο, με αποκαλυπτικό μπούστο, κοντό αλλά με πολύ φινέτσα και όχι συνηθισμένο. Θα ήθελα κάτι πολύ ιδιαίτερο!»
Το ήξερα ότι θα ήθελε κόκκινο, θριαμβολόγησε από μέσα του ο Κώστας.
«Δυστυχώς, εμείς δεν ασχολούμαστε με κόκκινα φορέματα. Το κόκκινο είναι πολύ ιδιαίτερο και δύσκολο χρώμα, ξέρετε».
«Το ξέρω, γι’ αυτό το θέλω!»
«Μπορώ όμως να σας συστήσω σε έναν πολύ καλό φίλο μου, σχεδιαστή, που ήρθε πριν από λίγο καιρό από το Μιλάνο. Αυτός κάνει περίεργους συνδυασμούς και ασχολείται με ιδιαίτερα φορέματα. Να του τηλεφωνήσω;»
«Και δεν του τηλεφωνείς; Τι έχουμε να χάσουμε».
Η πιτσιρίκα κάλεσε τον φίλο της και του μίλησε όλο ενθουσιασμό για τις πελάτισσές της.
«Ο φίλος μου μόλις έφυγε από το ατελιέ του, αλλά τον γύρισα πίσω. Σε δέκα λεπτά θα έρθει από εδώ. Είναι πολύ δημιουργικός, ξέρετε. Ελάτε να σας δείξω μερικές δημιουργίες του που είχε κάνει για έναν οίκο μόδας, όταν ήταν ακόμη στο Μιλάνο».
Τις πήγε στον υπολογιστή και βάλθηκε να τις δείχνει φορέματα σε ένα Web Site. Έβλεπε την Κλαίρη, εντυπωσιασμένη να της δείχνει διάφορα στην οθόνη.
Σε λίγα λεπτά ήρθε και ο τύπος. Ήταν ψηλός, με μακριά μαλλιά, ψηλομύτης και απόμακρος. Κλασικός επαγγελματίας της μόδας, που είχε καβαλήσει το καλάμι.
Η Κλαίρη, αυτός και η πιτσιρίκα μίλησαν για λίγο.
Δεν έβλεπε την Κλαίρη και τόσο ευχαριστημένη. Βασικά τον κοίταζε με μισό μάτι.
Από περιέργεια πλησίασε για να ακούσει τι λένε, χωρίς να συμμετέχει. Όταν έφτασε, τον άκουσε να λέει:
«Δρ Αναγνώστου, αυτό που ζητάτε είναι πολύ ιδιαίτερο και ο χρόνος που δίνετε είναι ελάχιστος».
Κατάλαβε ότι η Κλαίρη τού είχε συστηθεί σαν Δρ Αναγνώστου. Ήξερε από εμπειρία ότι έτσι συστηνόταν σε αυτούς που ήθελε να κρατήσει σε απόσταση.
«Το ξέρω!» του απάντησε η Κλαίρη. «Το θέμα είναι αν μπορείτε να κάνετε κάτι».
«Μπορεί και να μπορώ!» απάντησε ο τύπος. «Πόσα μπορείτε να διαθέσετε;»
«Δεν έχω όριο».
«Ελάτε τώρα. Όλες έχουν ένα όριο».
«Εγώ δεν έχω!»
«Μια τάξη μεγέθους έστω, για να ξέρω» επέμενε ο τύπος.
Τώρα θα τον κουφάνει, σκέφτηκε. Ήξερε πώς αντιδρούσε η Κλαίρη σε παρόμοιες καταστάσεις.
Η Κλαίρη γύρισε προς το μέρος της Έρικας και τη φώναξε να πάει κοντά της. Εκείνη πλησίασε πρόσχαρη. Μέχρι τότε ο τύπος δεν την είχε δει.
«Την αναγνωρίζετε την Κυρία;» τον ρώτησε.
Η πιτσιρίκα πήγε να πει κάτι, για να σώσει την κατάσταση, αλλά η Κλαίρη δεν την άφησε.
«Ναι, την αναγνωρίζω» είπε ο τύπος. «Διαβάζω κι εγώ περιοδικά, ξέρετε».
«Η Κυρία Ρενιέρη αρραβωνιάζεται το Σάββατο και θα φοράει δαχτυλίδι με ένα διαμάντι 400.000 ευρώ. Εγώ είμαι η κου-μπάρα της και θέλω να φοράω ένα πρωτότυπο και μοναδικό φόρεμα. Κι εσείς με ρωτάτε αν έχω όριο στο ποσό που μπορώ να ξοδέψω. Δεν έχω, λοιπόν. Τώρα, εάν θέλετε να σας βάλω οπωσδήποτε ένα όριο, θα σας έλεγα 200.000 ευρώ. Σας καλύπτει;»
Τον είχε στείλει αδιάβαστο φυσικά.
Ο τύπος έχασε μονομιάς το υφάκι του, ξεροκατάπιε και είπε διστακτικά:
«Χίλια συγγνώμη, δεν ήθελα να σας προσβάλω. Συγγνώμη και πάλι».
«Ωραία!» του είπε η Κλαίρη ικανοποιημένη. «Και τώρα που συνεννοούμαστε, έχετε να μου προτείνετε κάτι ή όχι;»
«Μισό λεπτό να κάνω ένα τηλεφώνημα».
Πήγε λίγο παραπέρα και κάλεσε ένα νούμερο στο κινητό του. Σε λίγο ακούστηκε να μιλάει ιταλικά. Ο Κώστας, που καταλάβαινε αρκετά καλά τη γλώσσα, πλησίασε για να ακούσει. Μιλούσαν πολύ γρήγορα όμως και δεν κατάλαβε και πολλά πράγματα. Ο τύπος γύρισε αμέσως κοντά της.
«Κάλεσα έναν συνεργάτη μου στην Ιταλία. Αυτός ασχολείται με διάφορα έργα. Ένα από αυτά είναι να σχεδιάζει και να κατασκευάζει περίεργα φορέματα. Τα πουλάει μετά σαν έργα τέχνης σε μουσεία ή συλλέκτες. Μπορώ να σας δείξω μερικά. Μου είπε ότι μόλις έχει τελειώσει ένα που το παζαρεύει το MOCA. Ξέρετε ποιο είναι;»
«Museum of Contemporary Art, Los Angeles» του είπε η Κλαίρη.
«Ακριβώς. Του είπα να μας στείλει φωτογραφίες στο κινητό μου, να το δείτε εάν ενδιαφέρεστε. Εάν ενδιαφέρεστε, θα το βάλει αμέσως στο σάιτ του, μαζί με λεπτομέρειες και θα επικοινωνήσουμε μαζί του ξανά».
Εκείνη τη στιγμή ήρθε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο κινητό του με δύο φωτογραφίες. Μία με το μπροστινό μέρος του φορέματος και μία με το πισινό μέρος. Τις έδειξε στην Κλαίρη. Εκείνη μόλις τις είδε έμεινε εμβρόντητη. Ο Κώστας ήταν από την άλλη μεριά και δεν είχε οπτική επαφή. Παρατήρησε όμως την έκφρασή της. Ήταν η πρώτη φορά που την έβλεπε τόσο εντυπωσιασμένη.
«Πες του να τα βάλει όλα στο σάιτ. Περιμένω».
Γύρισε και πλησίασε τον Κώστα.
«Δεν θα το πιστέψεις, αγάπη μου, αυτό που είδα. Περίμενε και σε λίγο θα το δούμε όλοι μας».
Ο τύπος ξαναμίλησε με τον Ιταλό και τους είπε ότι σε δέκα λεπτά οι πληροφορίες θα ήταν στο σάιτ. Τους έστειλε και το URL της ιστοσελίδας. Είχαν στηθεί όλοι μπροστά στον υπολογιστή και περίμεναν να δουν το φόρεμα. Σε λίγο η ιστοσελίδα ήταν έτοιμη. Εμφανίστηκε το φόρεμα και οι προδιαγραφές του. Ήταν πραγματικά υπέροχο. Αποτελούνταν από ένα αποκαλυπτικό μπούστο σε ένα ιδιαίτερο κόκκινο, στο οποίο ήταν κεντημένα διαμάντια και ρουμπίνια διαφόρων αποχρώσεων. Οι πολύτιμοι λίθοι κάλυπταν όλο το μπούστο, μπρος και πίσω. Κάτω από το μπούστο ξεκινούσε το φόρεμα, που αποτελούταν από νυφικό μετάξι σιφόν, ταφτά και οργάντζα. Ήταν κάτι σαν κοντό νυφικό. Το φόρεμα συνοδευόταν με κρεμαστά, μεγάλα σκουλαρίκια που αποτελούνταν από έξι μεγάλα ρουμπίνια. Όλοι είχαν ξετρελαθεί. Η Κλειώ και ή Έρικα χτυπούσαν τα χέρια από τη χαρά τους.
«Πώς σας φαίνεται;» ρώτησε η Κλαίρη.
«Καλά, το ρωτάς; Είναι τέλειο, θεϊκό!» είπε η Κλειώ.
«Ναι, ναι!» συμφώνησε και η Έρικα.
«Όλοι συμφωνούμε λοιπόν!» είπε χαμογελώντας η Κλαίρη. «Και οφείλω να ομολογήσω ότι ξεπερνάει κατά πολύ αυτό που είχα στο μυαλό μου. Σκέφτηκα όμως κάτι. Μήπως θα έπρεπε να το φορέσεις εσύ, γλυκιά μου;» γύρισε και κοίταξε την Έρικα.
«Όχι, Κλαίρη μου, είναι δικό σου. Εγώ θα επιμείνω στο νυφικό λευκό. Για σκέψου, αν βάλω τόσα διαμάντια και ρουμπίνια επάνω μου, πώς θα μπορώ να δείξω και το δαχτυλίδι μου; Προτιμώ το λιτό και απέριττο».
«Έχει δίκιο!» είπε και ο νεαρός. «Άλλωστε, πάει περισσότερο με την προσωπικότητά σας. Έχει άλλο βάρος. Μπορείτε να το στηρίξετε καλύτερα».
«Καλά, εντάξει! Μια σκέψη έκανα. Είμαστε σύμφωνοι. Πάρε τον φίλο σου να κανονίσουμε τις λεπτομέρειες».
Ο νεαρός κάλεσε ξανά τον Ιταλό. Ο Ιταλός τού είπε ότι το φόρεμα ήταν έτοιμο και μπορούσε να το στείλει με το πρωινό αεροπλάνο. Ο νεαρός θα το παραλάμβανε, θα έκανε πρόβα η Κλαίρη και οποιαδήποτε προσαρμογή θα την αναλάμβανε αυτός. Έμενε λοιπόν να κανονίσουν την τιμή. Η Κλαίρη επίσης του διευκρίνισε ότι ενδιαφερόταν και για τα σκουλαρίκια. Ο Ιταλός τούς είπε ότι θα μιλούσε απόλυτα ειλικρινά. Το MOCA είχε αγοράσει και στο παρελθόν έργα του. Για αυτό το φόρεμα του είχαν προτείνει 140.000 ευρώ, αλλά δεν είχαν πάρει ακόμη έγκριση. Η έγκριση θα χρειαζόταν τρεις τέσσερις μήνες και η εκταμίευση του ποσού κανένα εξάμηνο. Άρα θα έπαιρνε τα χρήματά του στην καλύτερη περίπτωση σε δέκα μήνες. Και χωρίς τα σκουλαρίκια. Προτιμούσε, λοιπόν, να το δώσει στην Κλαίρη. Πρότεινε την τιμή των 100.000 ευρώ για το φόρεμα και άλλα 10.000 ευρώ για τα σκουλαρίκια. Ακόμη, διευκρίνισε ότι το μπούστο επάνω του είχε κεντημένους πολύτιμους λίθους αξίας 40.000 ευρώ και αυτό μπορούσε να το αποδείξει με τα πιστοποιητικά και τα τιμολόγια αγοράς που θα συνόδευαν το φόρεμα. Η Κλαίρη έκανε ένα γρήγορο έλεγχο για τη σχέση του καλλιτέχνη με το MOCA και βρήκε ότι έλεγε αλήθεια. Τουλάχιστον στο κομμάτι της προγενέστερης συνεργασίας τους. Συμφώνησε χωρίς παζάρια. Για τον διακανονισμό τού πρότεινε να του εμβάσει αμέσως 20.000 ευρώ και τα υπόλοιπα όταν παραλάμβανε το φόρεμα από τον συνεργάτη του. Ο Ιταλός συμφώνησε. Η Κλαίρη μπήκε στο e-banking της και του έστειλε τα χρήματα. Ο Ιταλός τα επιβεβαίωσε και έδωσε οδηγίες στον συνεργάτη του. Ο Κώστας επίσης κατάλαβε από τη συνομιλία ότι θα του έδινε προμήθεια 10%.
Έτσι, έμειναν όλοι ευχαριστημένοι. Ο τύπος συνεννοήθηκε με την Κλαίρη να την καλέσει αμέσως μόλις παραλάβει το φόρεμα, το επόμενο μεσημέρι. Θα κανόνιζαν το απόγευμα συνάντηση στο ατελιέ του για την πρόβα. Τους χαιρέτησαν όλους και έφυγαν.
«Αυτό και αν ήταν απρόσμενο!» είπε η Κλαίρη γελώντας όταν βγήκαν στον δρόμο.
«Το έχεις συνειδητοποιήσει ότι θα φορέσεις μουσειακό κομμάτι;» τη ρώτησε η Κλειώ.
«Όχι ακόμη» της απάντησε γελώντας. «Σκέψου ότι, εάν δεν το έπαιρνα, σε έναν χρόνο αυτό θα το θαύμαζαν σε προθήκη στο MOCA στο Λος Άντζελες. Άλλωστε, μετά τον αρραβώνα, μάλλον σε προθήκη στο σπίτι μου θα το βάλω».
Γέλασαν όλοι…
