«Ελένη και Μενέλαος» Το 3ο Βιβλίο του Γιώργου Ντόβα
Απόσπασμα από το Κεφάλαιο 2. Επιστροφή στην Αθήνα!
Διαθέσιμο σε έντυπη και ψηφιακή μορφή (eBook) εδώ!
…«Χαίρομαι πάρα πολύ, που μου τα είπες όλα αυτά. Φυσικά χαίρομαι περισσότερο για αυτά που μπόρεσα να σου δώσω. Θα ήθελα να σε διαβεβαιώσω, ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Και για εμένα είναι κάτι πρωτόγνωρο. Και το ένοιωσα με το πρώτο βλέμμα σου. Και βεβαίως και εγώ θέλω να είμαι συνέχεια μαζί σου.»
«Αγάπη μου, σοβαρά; Μπορώ να σε λέω αγάπη μου, έτσι δεν είναι;»
«Φυσικά και μπορείς, λατρεία μου. Μπορείς να με λες όπως θέλεις και όπως αισθάνεσαι.»
«Τέλεια. Άρα είμαστε μαζί. Άρα έχουμε σχέση.»
«Μαζί χαρά μου. Εάν το θέλεις είμαστε μαζί. Και θα είμαστε μαζί για όσο το θέλουμε.»
«Και μπορούμε να το ανακοινώσουμε; Ή μήπως βιάζομαι;»
«Εάν θέλεις το ανακοινώνουμε. Και δεν βιάζεσαι. Κάνε ότι λέει η καρδιά σου. Εγώ αυτό που θέλω, είναι να μην κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε. Επίσης σιχαίνομαι τα πρέπει.»
«Και τι θα πούμε στην κόρη σου, τώρα που θα έρθει;»
«Τι θέλεις να της πούμε;»
«Εννοώ, μπορούμε να της το πούμε; Ότι είμαστε μαζί.»
«Κατάλαβα. Άστο πάνω μου.»
«Ωραία. Αφού θα μείνω σήμερα εδώ, να πάμε να φέρουμε τις βαλίτσες μου για να έχω κάτι να βάλω;»
«Και βέβαια, πάμε.»
Πήγαν στο αυτοκίνητο του και μετέφεραν και τις δικές της βαλίτσες στην Κρεβατοκάμαρα του.
Η ώρα ήταν σχεδόν δέκα, οπότε κάθισαν στο Καθιστικό και περίμεναν την Έμα.
Η Έμα ήρθε λίγο μετά τις δέκα. Άνοιξε με τα κλειδιά της, μπήκε μέσα και προχώρησε στο Καθιστικό. Πρώτα είδε την Ελένη και μετά τον Μενέλαο.
Χαμογέλασε αμήχανα και πήγε και φίλησε τον Πατέρα της.
«Γεια σου, Χαρά μου.» Της είπε εκείνος και την φίλησε. «Να σου συστήσω την Ελένη. Ήμασταν μαζί στον Γάμο και μου έκανε παρέα στο ταξίδι της επιστροφής.»
Η Έμα της χαμογέλασε και την χαιρέτησε με μία ελαφρά χειραψία. Μετά πήγε και κάθισε στον διπλανό καναπέ. Την κοίταξε διακριτικά, προσπαθώντας να καταλάβει τι συμβαίνει. Ποτέ άλλοτε δεν είχε δει γυναίκα στο Σπίτι…
